Bank inwestycyjny
Bank inwestycyjny, bank państwowy utworzony w 1949, zlikwidowany w 1969; przedmiotem jego działania było finansowanie, kredytowanie i kontrolowanie procesu inwestycyjnego jednostek państwowych (z wyjątkiem rolnictwa i leśnictwa), budownictwa mieszkaniowego ludności miejskiej oraz kredytowanie i kontrolowanie przedsiębiorstw wykonawstwa inwestycyjnego. Podstawowym zadaniem B.I. było zapewnienie najbardziej efektywnego i zgodnego z dyrektywami narodowych planów gospodarczych gromadzenia i zużycia środków finansowych przeznaczonych na inwestycje. Działalność B.I. dotyczyła ok. 70% ogólnych nakładów inwestycyjnych w gospodarce narodowej oraz ok. 90% produkcji uspołecznionych przedsiębiorstw wykonawsta inwestycyjnego. W planowaniu inwestycji B.I. był organem doradczym i opniodawczym centralnej i terenowej administracji gospodarczej. Likwidacja B.I. i przejęcie agend kredytowania gospodarki uspołecznionej przez — Bank Narodowy Polski spowodowane były koniecznością dostosowania organizacji banków i ich metod pracy do zmian wprowadzanych w planowaniu i zarządzaniu w Polsce. Obecnie cała działalność podmiotów gospodarczych (inwestycyjna i eksploatacyjna), poza centralami handlu zagranicznego oraz rolnictwem i leśnictwem, jest kredytowana i kontrolowana przez jeden bank, NBP. Agendy kredytowania indywidualnego budownictwa mieszkaniowego ludności miejskiej przejęła Powszechna Kasa Oszczędności.
